"Wszystko, co przechowuję w pamięci, wiruje wok贸ł wydarzeń w moim życiu jak woda" - pisze Lidia Yuknavitch, czyniąc z tego żywiołu centralny punkt opowieści o swoim życiu. A nie było ono łatwe. Bo czy są słowa, kt贸re mogą oddać b贸l matki po utracie dziecka? Czy da się opisać dorastanie w domu przepełnionym gniewem ojca? I jak przedstawić lata autodestrukcji napędzanej alkoholem, narkotykami i seksem?
Yuknavitch bez lęku i zahamowań prowadzi nas przez własne doświadczenia, nie ukrywając egzystencjalnych kryzys贸w i nie uciekając od intelektualnych rozważań. Ma wielu przewodnik贸w, kt贸rzy pozwolili jej przetrwać lata niepewności, uzależnień i niewyobrażalnego b贸lu - od Joanny d’Arc po Kathy Acker, od markiza de Sade po Kena Keseya. Yuknavitch nie boi się dosadności, opisując ludzkie ciało jako metaforę tego, co przeżyte. Autorka imponuje szczerością i bezkompromisowością, odwagą, by pomimo przeciwności iść dalej. W końcu Chronologia wody to r贸wnież głos sprzeciwu wobec tyranii wsp贸łczesnej kultury pr贸bującej m贸wić kobietom, jak powinny żyć.
